گلگشت

بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت/کنار آب رکناباد و گلگشت مصلی را

گلگشت

بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت/کنار آب رکناباد و گلگشت مصلی را

"پورهون در ارتش اسکندر کبیر خدمت کرده بود ، و در لشگرکشی با او تا هند رفته بود. مشاهده شمار فراوان ممالک و مردم گوناگون ظاهرا تنوع و کثرت عقاید آدمیان را به او نشان داد. گویی برای هر باور مردم در گوشه ای از جهان باور مغایر در گوشه‌ای دیگر وجود دارد و دلیل هر دو طرف هم معمولا قوی است یا به نظر پورهون اینطور می آمد. تنها می‌توانیم بر طبق ظواهر امور حکم کنیم اما ظواهر به طرز وحشتناکی فریبنده است. بنابراین هرگز نباید تصور کنیم که یک تبیین درست و دیگری نادرست است بهترین کار آن است که نگرانی به خود راه ندهیم و همراه جریان برویم؛ به سخن دیگر با آداب و رسوم و مقتضیات موجود خود را وفق دهیم."

سرگذشت فلسفه (غرب) ،براین مگی ، نشر نی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۹ خرداد ۹۶ ، ۰۵:۳۶
محمدمهدی کاوه جبلی

بسم الله

چند روز پیش متنی مختصر (به حسب جنس این شبکه) در اینستاگرام منتشر کردم و از دوستانم خواستم تا موافقت و یا نقد خودشون رو نسبت به نظر اینجانب بیان کنند.

در همین جا از تمام دوستانی که موافقت یا نقد خودشون رو اعلام کردند صمیمانه تشکر می کنم ، حتی از کسانی که نظری ندادند ولی پست و کامنت ها را مطالعه کردند هم صمیمانه تشکر میکنم.

دوستانی که صمیمانه ، برادرانه و خواهرانه در ضمن پست ، دایرکت و یا در تلگرام نقدهایی رو به نوشته این کمترین وارد کردند، جانانه به جان خریدم و بی غرض نیوش جان کردم ؛ و امروز چقدر از این همفکری و دیالوگ های بی پایان خوشحالم ...

از این قسم دیالوگ های مولد که مستدل و فارغ از فوروارد ها و ری سند های تلگرامی و اینستاگرامی هست ، به رسم این سال ها در دانشگاه ، خوابگاه دانشجویی ، محیط های کاری و خانوادگی و ... بشدت استقبال می کنم. کمترین نتیجه این گفتگو ها ، رفع سوء تفاهم ها و ظهور تفاوت هاست؛ که خود نقطه ی شروعی پر برکت است.

نظرات اغلب در اینستاگرام و فضای تلگرام بود، لذا دیالوگ ها در همین فضاها شکل گرفت. اما در پی نظر  برادر بزرگوارم ، جناب نوریان ، که در فضای بلاگ ایشان اتفاق افتاد ، تصمیم به ادامه این دیالوگ گرفتم. مخاطب نوشته هایی که در ادامه می آید، جناب نوریان نیستند ، چرا که دیالوگ ، بین ما به تفصیل اتفاق افتاده ؛ مخاطب این نوشته ها دوستانی هستند که مخاطب رسانه ایشان هستند .

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۳ ارديبهشت ۹۶ ، ۰۱:۰۳
محمدمهدی کاوه جبلی

فرض کنید فرزند شما اسکناسی روی زمین ببیند که بر آن مالکیتی ندارد.واکنش او چیست؟

آیا اسکناس را برمی دارد و به دنبال صاحب آن می گردد؟

آیا اسکناس را برمی دارد و به صندوق صدقات می اندازد؟

آیا ... 

 

احتمالا اسکناس را برمی دارد و با رفتن به بقالی شکلات می خرد؛چرا که قهرمان فیلم "چارلی و کارخانه ی شکلات سازی" با همین کار قهرمان فیلم شد.حال آنکه این کار خلاف آموزه های شرعی باشد که کودک فراگرفته است. اسم این قضیه را کاریکاتور فرهنگی میگذارم.قسمتی از فرهنگمان بر شیوه ای و قسمتی در راهی دیگر است.

ادامه ی پست را در ادامه ی مطلب بخوانید ...

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ آبان ۹۴ ، ۰۱:۲۳
محمدمهدی کاوه جبلی

از اسم سرباز،فداکاریش پیداست. و اگر جانش را در راه کشور و دینش از دست بدهد،ارزش جان او با هیچ معتبری قابل قیاس نیست. تنها کار فرمالی که از دست بازماندگان و مخصوصا اهل هنر برای او بر می آید مراسم تشییع است،آنطور که درخور مقام ایثار است.

ادامه پست را در ادامه ی مطلب بخوانید ...

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ مرداد ۹۴ ، ۲۱:۱۹
محمدمهدی کاوه جبلی

دست خالی است هر آنکس به حرم می آید

                                                   در  ورودی که نیازی به نگهبانی نیست

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ شهریور ۹۳ ، ۱۴:۳۰
محمدمهدی کاوه جبلی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ تیر ۹۳ ، ۰۴:۳۳
محمدمهدی کاوه جبلی

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ تیر ۹۳ ، ۱۲:۳۴
محمدمهدی کاوه جبلی

قطاری نیست،بیهوده می دویم...

                   و پله ها کرکر می خندند...

 

 

صداشان در گوش می پیچد...

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ خرداد ۹۳ ، ۱۰:۴۲
محمدمهدی کاوه جبلی

دریافت
حجم: 198 کیلوبایت

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ خرداد ۹۳ ، ۰۰:۴۹
محمدمهدی کاوه جبلی

چند وقتی بود بی امان پی دلیلی بودم برای تعلق به خاک.یا به عبارتی دنبال جواب این سوال بودم:"چرا ایران؟" چرا جاهای دیگه نه؟مگه همه ی دنیا انسان نیستند،مثل ما...

جواب های زیادی پیدا کردم که اکثرا پر از ایراد بودند...

تازگی ها به جواب متفاوتی رسیدم...

یک "چیز"ی هست که اصلا اسم خاک و کشور و ایران و...هم بر فرض ندارد... فقط میدانم یک چیزی هست ... یک چیزی هست که موقعی یک عده از بهترین بنده های خدا همه ی زندگیشون رو به خاطر اون دادند... واین کار اون ها باعث شد تا به من آسیبی نرسه و  در امنیت کامل تا همین الآن زندگی کنم...

همچین چیزی ارزش تعلق داره...

اگر لایق باشم.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۴ خرداد ۹۳ ، ۱۱:۳۳
محمدمهدی کاوه جبلی