کاریکاتور
فرض کنید فرزند شما اسکناسی روی زمین ببیند که بر آن مالکیتی ندارد.واکنش او چیست؟
آیا اسکناس را برمی دارد و به دنبال صاحب آن می گردد؟
آیا اسکناس را برمی دارد و به صندوق صدقات می اندازد؟
آیا ...
احتمالا اسکناس را برمی دارد و با رفتن به بقالی شکلات می خرد؛چرا که قهرمان فیلم "چارلی و کارخانه ی شکلات سازی" با همین کار قهرمان فیلم شد.حال آنکه این کار خلاف آموزه های شرعی باشد که کودک فراگرفته است. اسم این قضیه را کاریکاتور فرهنگی میگذارم.قسمتی از فرهنگمان بر شیوه ای و قسمتی در راهی دیگر است.
ادامه ی پست را در ادامه ی مطلب بخوانید ...
این قضایای خنده دار در تمام زندگی امروز ما ایرانی ها در جریان است. احوال فیزیکی،سابقه و عادات فرهنگی،آموزه های دینی و غیردینی حرفی می زنند و عمل ما خیلی خیلی بدیهی :) دیگر گونه است.
از لباس و خانه بگیرید تا میهمانی ها و مراسمات.لباسی که می پوشیم نه رفاه فیزیک ما را تامین می کنند،نه نشانه ای از سبقه فرهنگی ما دارند و نه اغلب با آموزه های دینی ما همخوانی دارند؛و باز استفاده از آنها بدیهی است!
خانه ای که در آن زندگی می کنیم به اندازه ی که باید فضای باز و بسته ندارد،در بخش های مختلف خانه جای خالی عادات فرهنگی ما به شدت خالی است و فضای خانه ما را اصلا در جهت انجام فرائض دینی یاری نمی دهد؛و زندگی در این نوع خانه ها بدیهی است!
جشن عروسی برگزار می کنیم،هزینه ای می کنیم که نسبت به توانایی های مالی مان بسیار سنگین است،با توجه به عادات فرهنگی مان،مدت عروسی بسیار سخت می گذرد و اصطلاحا به کمتر کسی خوش می گذرد و اغلب حدود شرعی علی رقم میل باطنی مان رعایت نمی شود؛و باز هم این نوع برگزاری مراسم عروسی بدیهی است!
و هزار و یک اتفاق دیگر که هر روزه در زندگی هامان اتفاق می افتد،علی رقم آنکه به ما خوش نمی گذرد.
چرا؟چرا این اتفاقات در این سطح گسترده در زندگی اغلب ما در حال وقوع است؟
چه مطلب جالبی
این مقاله راجع به سرنوشت اینستا هم دیدن کنید جالب بود